تجيب فيه طفل
كل أمانيك أنه يتربى كويس
تحوش وتحط القرش على القرش وتتعب فيه وتسهر جنبه فتعبه ومذاكرته
يكبر قدامك يوم ورا يوم
ولما يطلع متربى كويس
وأبتديت تشوف نتيجة تعبك وثمار مجهودك واستثمارك فيه
وكمان خلص دراسته و هيكون سندك فى حياتك
والولد طالع شبهك شايف فيه ملامحك
مالوش عداوة و فى حاله جنب الحيط
راجع من شغله عادى و فجاءة …. يختفى بس يجيلك خبر تانى يوم انه اتلاقى ولسه يدوب هتفرح
يقولوك لا استنى متفرحشى حبيبك مات ابنك ضناك لاقيناه مرمى فى الصرف الصحى
مضروب فى وشه و حرقوه
تخيل قهرتك و وجع قلبك
ربيت و كبرت و تعبت
وفالاخر يترمى فى بلاعة صرف محروق و مضروب
هو ده العالم الى هسيب ابنى يعيش فيه طب ازاى؟
طيب سؤال ولازم ندور على جواب
الولد مات وراح عند الى خلقه
ومبقاش فارق مين الى ورا موته أذا كان شغله ولا اصحاب ولا أعداء ولا حتى ديانته ماهو مش أول واحد ولا هيكون الأخير
كل يوم بنسمع عن شباب واولاد واطفال بيموتوا
المشكلة مش فى طريقة الموت ولا سببه
المشكلة اننا بنجيبهم للعالم والعالم بيخرجهم محروقين
